Op bergen en in dalen…
Psalm 139 vers 7-10:
“Waar kan ik Uw Geest ontgaan, waar Uw aangezicht ontvluchten?
Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar; of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar.
Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee,
ook daar zou Uw hand mij leiden en Uw rechterhand mij vasthouden.”
Het is bijna zover: we gaan op vakantie! Eindelijk weer eens naar ons favoriete vakantieland: Frankrijk! Geest-drift gáát ook op vakantie, maar Geest-drift ís nooit op vakantie. Er komen vast weer een paar mooie of spannende verhalen aan.
God gaat met ons mee, dat staat in de Psalm hierboven. Er staat nog veel meer, zoals er altijd ‘veel meer’ in Psalmen staat. Ik kan God niet ontvluchten: dan gaat Hij me achterna! Ik kan overal in verzeild raken: Hij blijft bij mij! Ik kan zelfs in een hel terecht komen… Nou zeg, moet dat nou? We hebben het over vakantie! Dat is toch leuk? Nee, het kán! Ik ga met een blij gemoed op vakantie, hoor! De tijd dat ik ertegenop zag heb ik Goddank al lang geleden achter me gelaten, maar ik ga niet op de voorhand al een selfie sturen: kijk eens hoe leuk wij het hebben! Nu doe ik gewoon open en eerlijk: “HEERE, U doorgrondt en kent mij…”
Het is de bedoeling dat de vakántie leuk is. Het is de bedoeling dat het léven leuk is. Maar het loopt wel eens anders, dat weten we allemaal, toch? Misschien héb jij niet eens vakantie omdat je niet kan, vanwege financiën, ouderdom of ziekte. Misschien wel alle drie: financiën, ouderdom én ziekte… Het staat hier even niet in deze Psalm, maar God is óók bij jou thuis!
Psalm 139 is mijn favoriete Psalm. Een goede tweede is Psalm 62. Die gaat óók een beetje over vakantie. God zit ons op de hielen, zo bespraken we net. Wíj kunnen ook Gód zoeken. Nee, niet achterna zitten, dan komt het niet goed. Juist in de vakantie, dan hebben we tijd! Of hollen we van de ene bezienswaardigheid naar de andere? En foto’s in het rond appen: kijk ons eens… Niet doen, niet zo stoer, neem rust, daar is de vakantie voor!
Ik schakel even over naar de NBG-vertaling, dat klinkt zo mooi. Amai, het lijkt wel sappig Vlaams: “Waarlijk, mijn ziel keert zich stil tot God, van Hem is mijn heil.” Juist in deze Psalm kom je vaak het woord ‘sela’ tegen. Weet je nog? Rustteken, dat staat er niet zomaar!
Weet je, die depressie ligt bij mij altijd op de loer. Als we vroeger met de kinderen in Frankrijk gingen kamperen heb ik weleens de nachtjes slapen geteld: nog zóveel, dán gaan we weer naar huis! Mijn moeder wist dat. Ze gaf, voordat we weggingen, eens een kaart met het volgende erop:
“Veel in je leven mag je vergeten,
maar één ding moet je altijd weten:
waar je ook immer wezen zal,
God de Heere is overal.”
Ik bid jou en gezegende vakantie toe: Nee, laat die telefoon nu eens een poosje liggen, we zijn wég! Uit dat ding! Geniet met God, geniet met elkaar en dan:
“Waarlijk, mijn ziel, keert zich stil tot God,
want van Hem is mijn verwachting;
waarlijk, Hij is mijn rots en mijn heil,
mijn burcht, ik zal niet wankelen.”
Sela…