Wordt vervolgd…
Johannes 20 vers 26: “Jezus kwam terwijl de deuren gesloten waren.”
Bijbelstudie is leerzaam en goed voor je geloof! Denk daar eens over na. Ook jij bent welkom! De dominee merkte op: “We weten niet waar de hemel is, misschien wel hier om ons heen, in een vierde dimensie, die wij niet kennen, maar God wél.” Ik dacht aan een verhaaltje dat ik een jaar of tien geleden voor de Nieuwsbrief schreef. Het ging ongeveer zo:
Toen Jezus gekruisigd was, zaten de discipelen een beetje angstig bijeen met alle ramen en deuren op slot, want ze hadden bij de meeste Joden bepaald geen vrienden gemaakt. Toch stond Jezus ineens midden in de kamer. Hoe kan dat nou? Ik probeer uit te leggen, waarom we het niet begrijpen en dus moeten geloven.
We kennen drie dimensies: Lengte, breedte en hoogte. Stel nou eens dat God vier of meer dimensies tot Zijn beschikking heeft. Dan kunnen er dingen gebeuren, die wíj niet snappen. Ik ga het nu omdraaien. Neem eens aan dat de discipelen twee dimensies kenden: lengte en breedte. Wij kennen er drie: lengte, breedte én hoogte en kunnen als het ware met Gods ogen naar de discipelen kijken.
Neem een vel papier en teken een vierkant met daarin de discipelen. Het vierkant is geheel gesloten, dus de discipelen, die geen hoogte kennen, denken dat er niemand in of uit kan. Wíj kennen de derde dimensie wel en stappen moeiteloos over dat potloodstreepje heen.
Onze getekende discipelen zijn verbijsterd:”Hoe kan hier nou ineens iemand binnen staan?” Wij lachen erom, omdat de oplossing voor óns zo simpel is.
De echte discipelen waren ontsteld: hoe kan Jezus nou binnenkomen, terwijl alles op slot zit?
Waarschijnlijk ziet God ons glimlachend aan, omdat de oplossing zo eenvoudig is… voor Hém, in Zijn almacht en alwetendheid!
Ik zit nog een beetje met de zin die ik vorige week schreef over mijn schoonmoeder: “Was dit de opstanding? Pasen? Hebben we haar eerste stapje nét niet gezien?”
Ik heb een filmpje van een kwartier gezien over de relativiteitstheorie van Albert Einstein. Ik snap de helft niet, maar mijn IQ zal wel iets lager zijn, én Einstein heeft er langer over gedaan dan een kwartier. Het komt hierop neer: als een lichaam de snelheid van het licht heeft, dan staat de tijd stil. Gebeurt er zoiets in het hiernamaals? Wij vermoeden tijd tussen sterven en de terugkomst van Jezus. Is daar wel tijd tussen, of vallen die tijdstippen samen? Zie 2 Petrus 3 vers 8: “Maar laat vooral dit u niet ontgaan, geliefden, dat één dag bij de Heere is als duizend jaar en duizend jaar als één dag.”
Stappen we vanuit dit leven direct de eeuwigheid in? Dominee Bevelander zei op zijn sterfbed: “Ik sta al met één been in de hemel.” In Lukas 23 vers 43 zegt Jezus tegen de moordenaar naast Hem: “Heden zult u met Mij in het Paradijs zijn.”
Maar hoe dan ook: wij moeten hier afblijven! Wij kunnen niet verklaren. Wij moeten geloven!
In Johannes 20 vers 29b zegt Jezus: “zalig zijn zij die niet gezien zullen hebben en toch zullen geloven.”
Wij mogen geloven in, vertrouwen op:
de opstanding na de dood.
Hoe? Wat doet het ertoe?
Het wordt hoe dan ook prachtig!
Met andere woorden: wordt vervolgd…